چیزی نگویم بهتر از تکرار طوطی وار من ...
عاشقی برای تو زود بود...
کاغدهای کاهی همیشه سفید هستند اما...
تو ستاره ام شدی اما چه حیف خاموشی
یک اتفاق ساده بود......
اما تو بخشاینده مهربانی حلالم کن ...
من پشیمان شده ام اما چه حیف
آنچه خود داشتم ز بیگانه تمنا میکردم...
کلبه ای ساخته ایم از بدهی
خرج میهمانی اش از قرض و قسط ....
داری میری تو با رفتنت داری باورم و به وفاداری ازم میگیری ...
دیگه باورم شده تو برام رویا شدی ... تا که اسمتو می خوام از دلم جدا شدی...